Batı Çin’i böyle seviyor
Afyon, çok eski çağlardan beri Çin’de tıbbi bir madde olarak kullanılmaktadır.
Doğu Hindistan Şirketi, Çin ile yaptığı ticarette bu maddeyi gümüş yerine Çinlilere verebileceği sonucuna vardı.Çin’de afyonun tıbbi olmayan amaçlarla kullanılması yasa dışı olması nedeniyle Doğu Hindistan Şirketi, çünkü imparator Çin, hızlı tepki vermek zorunda kalmamak için, Çin’e yapılan afyon ticaretinde aracı olarak bağımsız şirketleri kullandı. Doğu Hindistan Şirketi bu şekilde Çin’e yapılan afyon kaçakçılığından kendisini kurtardı.
Doğu Hindistan Şirketi’nin Çin’e ithal ettiği afyon miktarı 1820 ile 1828 arasında üç katına çıktı ve 1832’de iki katına çıkarak yaklaşık 1.500 ton seviyesine ulaştı.
Atlantik Okyanusu’ndaki genişlemesinin ilk yıllarında tütün adı verilen bağımlılık yapıcı bir bitkiyi daha kullanan Britanya İmparatorluğu, artık Çin halkının bağımlılığıyla Çin’e boyun eğdirmek için haşhaş adı verilen başka bir bitkiyi araç olarak kullanabileceğini fark etti.
Bazı öngörüler, 1830 yılında yaklaşık 4 ila 12 milyon Çinli erkeğin afyon bağımlısı olduğunu ortaya koyuyor.
19. yüzyılın ortalarında Çinlilerin afyon ticaretine daha sıkı kısıtlamalar getirmesinden sonra, ticarette büyük çıkarları olan İngiltere, 1839’da Çin ile Birinci Afyon Savaşı olarak bilinen bir savaşa girdi. İngiltere’nin bu savaşta kazandığı zafer, Çin’e afyon ithalatının artmasını sağladı.
Temmuz 1842 yılında İngiliz askerleri Çin’e tahıl ithalatı için Büyük Kanal’ı kapattı. Pekin kıtlıkla tehdit edildi ve Çin İmparatoru Daoguang İngiltere ile uzlaşmaya zorlandı. Nanjing’in restorasyonu onun için aşağılayıcıydı çünkü Çin, daha önce el koyduğu afyon için büyük bir tazminat ödemek zorunda kaldı.
3 Mart 1857 tarihinde İngiltere ve Fransa Çin’e savaş ilan etti ve 1860 yılına kadar devam eden ve Çin’in askeri yenilgisine yol açan İkinci Afyon Savaşı başladı.Bu savaş sırasında diğer dünya güçleri de Fransa ve İngiltere katıldılar.
İkinci Afyon Savaşı’nın nihai anlaşmalarına göre, o dönemde yeterli askeri güce sahip olmayan Çin hükümeti, İngilizlerin Çin ile afyon ticaretini yasallaştırmayı kabul etti, bu da Çin’in bağımlılığının artmasına sebep oldu.
Bu anlaşmalara göre Çin hükümeti, limanlarını dönemin güçlerine açmayı, bu ülkelerin ithalatından gümrük vergisi almamayı, “verimli ve ucuz” Çinli işçilerin Kuzey Amerika’ya göçünü engellememeyi kabul etmek zorundaydı. (Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri) ve güçlerin kolonileri ve Savaş gemileri Çin limanlarına girebilmeli, Hıristiyanlığı destekleyenlerin faaliyetleri engellenmemeli ve tüm sözleşmeler İngilizce olarak yazılmalıdır.
İngiliz afyon tüccarı William Jardine de aynı dönemde şunları belirtti: “Bildiğim kadarıyla afyon işi bir beyefendinin yapabileceği en güvenilir ve saygın iştir.”
Aşağıda bu konudaki fotoğrafları göreceksiniz.
